Part 5

NINA

-W końcu chwila odpoczynku-uśmiechnęła się Amber odchylając głowę do tyłu-Jak dobrze,że znowu mogę pobyć z wami sam na sam

Dawna Sibuna postanowiła spotkać się w dawnym pokoju Niny i Amber.Ściany wciąż były pomalowane na różowo,a puste łóżka mimo upływu lat nie niszczyły się.Zupełnie,jakby w domu Anubisa czas się zatrzymał.

Ninie zakręciła się łza w oku,gdy tylko przekroczyła próg pokoju.Tyle wspomnień miała związanych jedynie z nim.Nocne chichotanie z Amber.Przemykanie się niepostrzeżenie ze strychu.Ukrywanie dymiącego się domku dla lalek.Fabian śpiący na podłodze obiecujący,że już nigdy jej nie opuści...

-Sibuna w komplecie?-spytała Patricia unosząc brew

-Brakuje jedynie K.T...-zauważył smutno Eddie,za co dostał w żebra od żony-Ała,no co?Stwierdzam fakt

-Wie ktoś co się z nią w ogóle dzieje?-wtrącił Fabian rozglądając się wśród pozostałych kręcących głowami

-Szkoda.Chętnie bym ją poznała-stwierdziła Nina-Jeśli rzeczywiście była tak ważnym ogniwem Sibuny...

-To prawnuczka samego Roberta,Nino-przerwał jej Eddie-Miała powstrzymać wielkie zło.I udało jej się to.

-NAM się to udało-podkreśliła Patricia-Nie tylko ona może zbierać laury

-Pat,uspokój się,przecież się pogodziłyście...

Wzruszyła ramionami.

-Wszystko jedno

-Wspominaliście mi,że znaleźliście tu jeszcze jeden tajemny pokój-zaczęła nieśmiało Nina-Zaprowadzicie mnie do niego?

Zgromadzeni popatrzyli po sobie zdziwieni.Nina przenosiła wzrok z jednego na drugie.

-No co?

-Nino,to nie jest coś o czym chętnie mówimy-powiedzał milczący do tej pory Alfie-Cała ta sprawa z grzesznikami Frobishera była trudna dla nas wszystkich.Nie wiedzieliśmy komu mamy zaufać.To było...okropne

-Mimo wszystko,chcę tam pójść-nie ustępowała Nina-I to zaraz

Fabian westchnął.Wiedział doskonale,że jak Nina się na coś uprze to tak właśnie musi być.Zeszli więc po cichu,żeby nie zwrócić na siebie uwagi Trudy.Mara z Jerome'm wyszli pozwiedzać stare kąty na terenie kampusu,więc mogli martwić się tylko o gospodynię.

-Tutaj-szepnął Fabian otwierając drzwi przy schodach.

Pomieszczenie było małe i z trudem zmieścili się wszyscy.Eddie poluzował deski i uśmiechnął się do siebie.Przez tyle lat nikt się nie zorientował.

Fabian zszedł jako pierwszy uwalniając zalegający na dole od ponad stu lat kurz.Kaszlnął kilka razy i skinął ręką na pozostałych.Pomógł zejść na dół żonie,a po chwili dołączył do nich jej Osirion.

-Przesuń się!-syknęła Amber do Alfie'go-Ja też chcę zobaczyć

-Ale kochanie,tam jest pełno kurzu i staroci-jęczał-Na pewno ci się nie spodoba

-Jestem założycielką Sibuny,pamiętasz?WSZYSTKO co jest z nią związane,jest związane ze mną,czy to jasne?

Alfie jedynie westchnął.

-Dobra.Jak sobie chcesz.Ale ja cię potem wciągać na górę nie będę.

Amber ostrożnie zeszła po starej chyboczącej się drabinie.

Nie zmieniła się-pomyślała Nina-wciąż jest tą samą naiwną i próżną,ale jednocześnie dzielną Amber,którą znała przez przeszło dziesięć lat.

-Zostaniemy na czatach-powiedziała Patricia-Na wszelki wypadek...

-Nie mamy już po siedemnaście lat-stwierdził Eddie

-Ty jesteś wyjątkiem-odgryzła się mężowi Patricia-No już,idźcie

Fabian ujął Ninę za rękę i odgarnął ciężką,zakurzoną kurtynę,po czym skinął ręką na pozostałych.

Nina otworzyła usta ze zdziwienia.W środku było bardziej tajemniczo niż w gabinecie Roberta w piwnicy.Na ścianach wisiały projekty,na pleśniejących meblach walały się papiery i rzeczy,o których istnieniu nie miała najmniejszego pojęcia.Na jednym z blatów stał podniszczony fonograf i wałki z nagraniami.Instynktownie wyciągnęła rękę w ich stronę.

-Nie teraz-uprzedził Fabian-Jeszcze nie

Eddie celowo nastąpił na nitkę w podłodze i następna kurtyna się rozsunęła.Amber pisnęła i zakryła usta rękoma,gdy fotel obrócił się ukazując woskową podobiznę Frobishera-Smythe'a,który zdawał się sam mówić „Stop!”.

Nina z otwartymi ustami ruszyła w jego kierunku.

-To jest to,przed czym tak bardzo chcieliście nas chronić?-spytała z lekkim sarkazmem

-Śmiej się.K.T prawie dostała zawału,gdy pierwszy raz go zobaczyła-odparł z przekąsem Eddie i stanął za lalką

-Nie dziwię się jej-mruknęła Amber spoglądając na podobiznę z obrzydzeniem

-Hej,co z wiadomością?-zauważył Fabian-Przecież za każdym razem się włączała

-Może baterie się wyczerpały albo coś?-zasugerował Eddie spoglądając na tył pokoju

-Nie sądzę-Fabian zmarszczył brwi i ruszył w kierunku projektu,który chciała pokazać żonie

-Spójrz na to-podsunął jej rysunek z orężem Ozyrysa-To też było ukryte w domu

-Niesamowite-wyszeptała Nina dotykając projektu szczupłymi palcami-Mogłam tu jednak wtedy przyjechać...

-Mogłam stąd nie wyjeżdżać...-wtrąciła Amber

-Hej,czasu nie cofniecie.Jakoś sobie z tym poradziliśmy,nie Fabian?-pocieszył dziewczyny Eddie

Brunet pokiwał w milczeniu głową.

-Chodźmy stąd,proszę-pisnęła Amber-Odwykłam już od sibunowych zagadek.Jestem już na to za stara....

-A nagrania?-spytała z nadzieją Nina

-Ktoś może nas usłyszeć Nino-stwierdził Eddie-Poza tym,teraz są kompletnie bezużyteczne

-A-ale...

-Chodźmy!-ponaglała Amber

Powoli wygramolili się z dziury.Patricia wyglądała na znudzoną do granic możliwości.

-To było fajne dziesięć lat temu-mruknęła-Jak tam wycieczka do królestwa Frobishera?

-Cudownie-odparła Amber-A teraz wracajmy.Może dzieci już wróciły?

Fabian i Eddie starannie zatuszowali „dowody zbrodni” i dyskretnie ulotnili się z wąskiego pokoju.

-Trudy,czy dzieci już wróciły?-spytała pani Lewis-Chcę porozmawiać z Ashley...

-Jeszcze nie.Joy zawsze bardzo szczegółowo omawia szkołę.To musi potrwać-odparła nakrywając do stołu

-Nie wątpię-mruknęła Nina i wymieniła z Amber porozumiewawcze spojrzenia

Wciąż nie pałała sympatią do Joy,Mimo,że jej zainteresowanie Fabianem się skończyło,jakiś niesmak zawsze pozostał.

-Siadajcie-zagoniła ich do stołu-Obiad zaraz będzie gotowy

-A co z dziećmi?-spytał Fabian

-Zjedzcie póki oni nie wrócili.Nie pomieścimy się tu wszyscy.

Posłusznie zasiedli do stołu i gawędzili o wspaniałych posiłkach,które jedli przez tyle wspaniałych lat.

Trzasnęły drzwi wejściowe.

-To pewnie oni-uspokoiła zebranych Trudy i ruszyła do holu

Ale zamiast radosnego szczebiotania o swoich gwiazdkach dawni rezydenci Anubisa usłyszeli:

-Och jesteś wreszcie!Wszyscy już są,gdzie się podziewałeś przez tyle czasu?!

-Miałem coś do załatwienia,nie wtrącaj się kobieto-warknął ochrypły męski głos

I gdy tylko właściciel tegoż głosu wkroczył do pokoju wszyscy znieruchomieli,a Nina wyszeptała niemal bezgłośnie:

-Nie.Przecież to niemożliwe...

Hyhy,stwierdzam kolejny długi weekend,bo matury ^^

Jakie wrażenia po premierze PL?Moim zdaniem głos Willow jest dla niej stanowczo zbyt normalny,natomiast do KT pasuje.I Denby ma za łagodny jak na swoje demoniczne oblicze :3

Tja.Dobre złego początki.Łza się kręci w oku jak się patrzy na Jarę sprzed epoki Waldzia :'c

I na koniec pozwoliłam sobie stworzyć mema ilustrującego teorię Sapphire,mianowicie:

Papa <3